| | | | | | |
|
ترکی و خوب روی کسی کاینچنین بود |
|
نبود عجب اگر دل او آهنین بود |
|
|
او پرده بر گرفت بگویید باد را |
|
تا خانمان گل همه زیر و زبر کند |
|
|
خونابه میخورم ز غم و گریه می کنم |
|
آری شراب گوهر هرکس برون دهد |
|
|
خواهم هزار جان زخدا تا کنم نثار |
|
در هر قدم که سرو سمن بوی من زند |
|
|
به منزلی که گذشتی ز آب دیدهام ای جان |
|
هزار لالهی خونین ز خاک راه براید |
|
|
ز تند باد جگرها مرا درونه بلرزد |
|
گلی که بر سر آن سرو سرفراز براید |
|
|
بیاد آن قدو قامت سرشک لعلدو چشمم |
|
بهر زمین که بریزد درخت ناز برآید |
|
|
ز بهر دیدن هندستان زلف تو هر شب |
|
بیا ببین که زسیلاب چشمم آب درآید |
|
|
دهند پند که بازآ من آن مجال ندارم |
|
که هر که رفت به کویت به خانه باز نیاید |
|