| | | | | | |
|
ترک عاشق کش من ترک جفا خوش باشد |
|
به وفا کوش که از دوست وفا خوش باشد |
|
|
بی تو ای گل سر گلگشت چمن نیست مرا |
|
که تماشای گلستان شما خوش باشد |
|
|
پرده برگیر ز رخ تا که دعایی بکنم |
|
که به هنگام سحرگاه دعا خوش باشد |
|
|
گر دلم ریش کند و جگرم خون سازد |
|
چشم غارتگران ترک مرا خوش باشد |
|
|
دایم از پرورش اشک من آن سرو خوش است |
|
همه دانند که پروردهی ما خوش باشد |
|
|
خسروا دیده نگهدار ز دیدار رقیب |
|
که زیان نظر از صحبت ناخوش باشد |
|
|
گرنه زنجیر دل از طرهی خوبان کردند |
|
زلف لیلی ز چه رو سلسلهی مجنون شد؟ |
|
|
ساربان خیمه به صحرا زدوانیم عجب است |
|
که قیامت نشد آن روز که محمل میشد |
|