امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند
جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند | چگونه با خرد دو صبر آشنا باشند | |||||
هلاکت من بیچاره از کسانی پرس | که چند گه زعزیزان خود جدا باشند | |||||
دلا ز کردهی خود سوختی نمیگفتم | که خوب رویان البته بیوفا باشند | |||||
خوش است دولت آنم که جان به جان پیوست | کجاست بخت که تن هم به تن شود پیوند |