امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/ز عشقت بی‌قرارم با که گویم

  ز عشقت بی‌قرارم با که گویم ز هجرت خوار و زارم با که گویم  
  نمی‌پرسی ز احوالم که چونی پریشان روزگارم با که گویم  
  همی خواهم که بفرستم سلامی چو یک محرم ندارم با که گویم  
  تماشا حیف باشد بی رخ دوست که جانان نبود و گزار بینم  
  بروی گل توان دیدن چمن را چو گل نبود چه بینم ؟ خار بینم  
  روای رضوان تو دانی و بهشتت مرا بگذار تا دیدار بینم  
  فرو گویم به چشمت قصه‌ی خویش اگر آن مست را هشیار بینم  
  چنین کافتاد خسرو در ره عشق ره بیرون شدن دشوار بینم  
  ز گلزارت گنه کارم به بویی مکش چون نه بدیدم نه چشیدم  
  خلاص من بجویید ای رفیقان که من در قید مهر او اسیرم