| | | | | | |
|
عمر به پایان رسید در هوس روی دوست |
|
برگ صبوری کراست؟ بی رخ نیکوی دوست؟ |
|
|
گر همه عالم شوند منکر ما گو شوید |
|
دور نخواهیم شد ما ز سرکوی دوست ؟ |
|
|
قبله اسلامیان کعبه بود در جهان |
|
قبلهی عشاق نیست جز خم ابروی دوست |
|
|
ای نفس صبحدم گر نهی آنجا قدم |
|
خسته دلم رابجو در شکن موی دوست |
|
|
جان بفشانم زشوق در ره باد صبا |
|
گربرساند بما صبح دمی بوی دوست |
|
|
روز قیامت که خلق روی به هر سو کنند |
|
خسرو مسکین نکرد میل بجز سوی دوست |
|
|
خصم بسی طعنه زد دوست بسی پند داد |
|
چشم به سوی تو بود گوش بدیشان نرفت |
|
|
بوسه به قیمت دهد جان ببرد رایگان |
|
قیمت بوسیش هست منت جانیش نیست |
|