| | | | | | |
|
ما را چه غم امروز که معشوقه به کام است |
|
عالم به مراد دل و اقبال غلام است |
|
|
صیدی که دل خلق جهان بود بدامش |
|
المنته لله که امروز بدامست |
|
|
ازطاق دو ابروی تو ای کعبهی مقصود |
|
خلقی بگمانند که محراب کدامست |
|
|
چشم تو اگر خون دلم ریخت عجب نیست |
|
او را چه توان گفت که او مست مدامست |
|
|
خسرو که سلامت نکند عیب مگیرش |
|
عاشق که ترا دید چه پروای سلامست |
|
|
در شهر چو تو فتنه و مردم کش و بیداد |
|
من زیستن خلق ندانم که چسان است |
|
|
ترکی که دو ابروش نشسته است به دلها |
|
قربانش هزارست اگر چش دو کمان است |
|
|
هر شب من و از گریه سر کوی تو شستن |
|
بدبختی این دیده که آن پا نتوان شست |
|
|
دریا ز پی بخت بد از دیده چه ریزم |
|
چون بخت بد خویش به دریا نتوان شست |
|
|
عشق از دل ماکم نتوان کرد که ذاتی است |
|
چون مایهی آتش که ز خارا نتوان شست |
|
|
از دردی خم شوی مصلای من مست |
|
کز آب دگر کهنه مارا نتوان شست |
|
|
نرگس همه تن گل شد و در چشم تو افتاد |
|
تا روشنی دیده بیابد زغبارت |
|
|
ای قبلهی صاحب نظران روی چو ماهت |
|
سر فتنهی خوبان جهان چشم سیاهت |
|
|
هر گه که ز بازار روی جانب خانه |
|
چون اشک روان گردم و گیرم سر راهت |
|
|
نزدیک توام چون نگذارند رقیبان |
|
دزدیده بیایم کنم از دور نگاهت |
|
|
خسرو چکنی ناله و هردم چه کشی آه |
|
آن سرو روان را چه غم از ناله و آهت |
|
|
شب دوشینه جان سویش چنان رفت |
|
که زان اوست گویی زان من نیست |
|
|
یکایک تلخی دوران چشیدم |
|
زهجران هیچ شربت تلخ تر نیست |
|
|
اسیر هجر و نومید از وصالم |
|
شبم تاریک و امید سحر نیست |
|
|
به یک جان خواستم یک جام شادی |
|
ز دور چرخ گفتا رایگان نیست |
|
|
گرفته در بر اندام تو سیم است |
|
برادر خواندهی زلفت نسیم است |
|
|
گواهی میده ای شب زا ریم را |
|
که از من بدگمانی دور ماندست |
|
|
به می سوگند خوردم جرعهیی بخش |
|
که ما را در گلو سوگند ماندست |
|
|
بلای خفته سر برداشت از خواب |
|
هر آن مویی کز آن زلف دو تا خاست |
|
|
گر یبان میدرم هر صبح چون گل |
|
همه رسوایی من از صبا خاست |
|
|
تو تار زلف بستی بند در بند |
|
ز هر بندی مرا دردی جدا خاست |
|
|
گل امشب آخر شب مست برخاست |
|
بجام لاله گون مجلس بیاراست |
|
|
نشسته سبزه زین سو پای دربند |
|
ستاره سرو از آن سو جانب راست |
|
|
صبا میرفت و نرگس از غنودن |
|
به هر سویی همی افتاد و میخاست |
|