امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/چو نام تو در نامهیی دیدهام
چو نام تو در نامهیی دیدهام | بنامت که بردیده ما لیدهام | |||||
به یاد زمین بوس درگاه تو | سراپای آن نامه بوسیدهام | |||||
جز این یک هنر نیست مکتوب را | وگر نیست باری من این دیدهام | |||||
که آنها که درروی او خواندهام | جوابی ازو باز نشنیدهام | |||||
خوش است آن لب گزیدن گاه شور انگیزی خنده | اگر چه نیست از معهود حلوا با نمک خوردن | |||||
خدا را چند سوزم زآتش بی مهری آن مه | بدی صبری مرا یا با من او را مهربان گردان |