| | | | | | |
|
چو بر هرمز سر آمد پادشاهی |
|
ز خسرو تازه گشت آن کینه خواهی |
|
|
بر آن شد کاتش کین بر فروزد |
|
درو بهرام چوبین را بسوزد |
|
|
فراوان داد رایت را بلندی |
|
نبودش بر عدو فیروزمندی |
|
|
مصافی کرد چون فیروزمندان |
|
ولی یاری نکردش بخت چندان |
|
|
همی رفت از طلبگاران نهانی |
|
غبار آلوده چون باد خزانی |
|
|
برفتن هم رکاب شاه شاپور |
|
همی کرد از سخن کوته ته ره دور |
|
|
عجایتها که دید از هر ولایت |
|
همه میکرد پیش شه حکایت |
|
|
ز چندین گفتها کم گشت لب تر |
|
ندیدم هیچ نقشی زان عجبتر |
|
|
که در چین بود از ارمن نقشبندی |
|
نبشته نقش شیرین بر پرندی |
|
|
چومن جادو گرم در صنعت چین |
|
گرفتم نسختی زان نقش شیرین |
|
|
نمایم گر خرد را پای داری |
|
دل اندر دیدنش بر جای داری |
|
|
به فرمان ملک گوینده در حال |
|
نورد فتنه را بگشاد تمثال |
|