امیر خسرو دهلوی (گزیده از مجنون و لیلی)/شاهی که، به نصرت خدایی،
| شاهی که، به نصرت خدایی، | ختمست برو جان گشایی | |||||
| سلطان جهان علا‌ی دنیا | سرمایه ده سرای دنیا | |||||
| چون سعد فلک سعادت اندود | یعنی که محمد ابن مسعود | |||||
| ختم الخلفا‌ی درین کهن طاس | ز آدم شده نی ز آل عباس | |||||
| سینه‌ش صدف در الهی | سنگش محک عیار شاهی | |||||
| آهو به زبانش بی تظلم | پیشانی شیر خارد از سم | |||||
| بادا به نشاط جاودانه | در سایه‌ی تیغ او زمانه | |||||