اهداف توسعه پایدار از سازمان ملل
هدف ۱۷

هدف اصلی ۱۷: تقویت ابزار اجرا و احیای همکاری‌های جهانی برای تحقّق توسعهٔ پایدار ویرایش

۱–۱۷- تقویت فعالیت‌های مرتبط با بسیج منابع مالی داخلی، از جمله از طریق: حمایت بین‌المللی از کشورهای در حال توسعه برای بهبود ظرفیت ملّی در حوزهٔ جمع‌آوری مالیات و سایر درآمدها

۲–۱۷- تشویق کشورهای توسعه‌یافته به اجرای کامل تعهدات خود در زمینهٔ کمک‌رسانی برای امر توسعه، از جمله ترغیب بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته برای اختصاص ۷/ ۰ درصد از درآمد ناخالص ملّی به‌منظور ارائهٔ کمک‌های رسمی برای توسعه (ODA/GNI) به کشورهای در حال توسعه و همچنین اختصاص بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از ODA/GNI به کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی. تشویق کشورهای تأمین‌کنندهٔ ODA (کمک‌های رسمی برای توسعه) به‌منظور اختصاص حداقل ۲۰ درصد از ODA/GNI به کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی

۳–۱۷- تأمین منابع مالی اضافی برای کشورهای در حال توسعه از محل منابع مختلف

۴–۱۷- کمک به کشورهای در حال توسعه به منظور رسیدن به توان باز پرداخت دیون در درازمدت از طریق تدوین سیاست‌های هماهنگ برای تأمین مالی دیون، بخشودگی دیون و تجدید ساختار بدهی (یا دیون) به گونه‌ای مناسب و پرداخت قرض‌های خارجی بسیاری از کشورهای فقیرِ به‌شدت مقروض، با هدف کاهش فشار عصبی ناشی از دیون

۵–۱۷- اختصاص و اجرای رژیم‌های ترویج سرمایه‌گذاری برای کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی

۶–۱۷- افزایش امکان دسترسی به علم، فناوری و نوآوری و ارتقای همکاری‌های شمال- جنوب، جنوب - جنوب و همکاری‌های مثلثی بین‌المللی و منطقه‌ای در حوزهٔ علم، فناوری و نوآوری، و به‌اشتراک‌گذاری هر چه بیشتر دانش مربوط به موارد مورد توافق متقابل، از جمله از طریق هماهنگی بهتر میان سازوکارهای موجود؛ به‌ویژه در سطح سازمان ملل متحد، و از طریق ایجاد سازوکاری جهانی برای تسهیل دسترسی به فناوری و استفاده از آن

۷–۱۷- ترویج توسعه، انتقال و انتشار فناوری‌های بی‌عیب و معقول از منظر زیست‌محیطی به کشورهای در حال توسعه با شرایط امتیازی، ترجیحی و مطلوب برای کشور دریافت‌کنندهٔ فناوری، بر مبنای توافق‌های متقابل

۸–۱۷- راه‌اندازی‌کامل بانک فناوری و سازوکار ظرفیت‌سازی درعلم، فناوری و نوآوری برای کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی تا سال ۲۰۱۷ و گسترش استفاده از فناوری توانمندکننده، به‌ویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات

۹–۱۷- افزایش حمایت بین‌المللی برای اجرای فعالیت‌های ظرفیت‌سازی مؤثر و هدفمند در کشورهای در حال توسعه، با هدف حمایت از طرح‌های ملّی برای اجرای همهٔ اهداف توسعهٔ پایدار، از جمله از طریق: ترویج همکاری‌های شمال- جنوب، جنوب - جنوب و همکاری‌های مثلثی

۱۰–۱۷- استقرار و ترویج یک نظام تجاری چندجانبهٔ جهانی، قانون‌مدار، باز و به‌دور از تبعیض، تحت نظارت سازمان تجارت جهانی، از جمله از طریق: مذاکره در چارچوب دستورکار توسعهٔ دوحه سازمان تجارت جهانی

۱۱–۱۷- افزایش قابل ملاحظهٔ صادرات کشورهای در حال توسعه؛ به‌ویژه با هدف افزایش دوبرابری سهم این کشورها در صادرات جهانی تا سال ۲۰۲۰

۱۲–۱۷- اجرای به‌موقع و مناسب طرح دسترسی بدون‌مالیات و بدون سهمیه به بازار، برای کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی در راستای تصمیمات سازمان تجارت جهانی، از جمله از طریق: تضمین شفافیت و سادگی قواعد ترجیحی کشور مبدأ در خصوص واردات کالا از کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی، که باعث تسهیل دسترسی به بازار می‌شود

۱۳–۱۷- ارتقای ثبات اقتصاد کلان، از جمله از طریق: انسجام و همخوانی خط مشی‌ها

۱۴–۱۷- ارتقای انسجام سیاسی برای توسعهٔ پایدار

۱۵–۱۷- احترام به حاکمیت و فضای سیاسی کشورها، به منظور وضع و اجرای سیاست‌هایی برای ریشه‌کنی فقر و دستیابی به توسعهٔ پایدار

۱۶–۱۷- تقویت و گسترش مشارکت جهانی برای توسعهٔ پایدار از طریق: مشارکت‌های ذی‌نفعان چندگانه که در پشتیبانی از دستیابی به اهداف توسعهٔ پایدار در همهٔ کشورها؛ به‌ویژه کشورهای در حال توسعه، به بسیج و به‌اشتراک‌گذاری دانش، تخصّص، فناوری و منابع مالی کمک می‌کنند.

-۱۷–۱۷ ترغیب و ترویج مشارکت‌های مؤثرخصوصی، خصوصی-دولتی و مشارکت مؤثر جامعهٔ مدنی در سایهٔ تجارب به‌دست آمده از مشارکت‌ها و راهبردهای پیشین تأمین منابع توجیه‌پذیری و پایش داده

۱۸–۱۷- افزایش حمایت از کشورهای درحال توسعه، از جمله کشورهای دارایِ پایین‌ترین سطح توسعه‌یافتگی و کشورهای جزیره‌ای کوچک در حال توسعه برای ظرفیت‌سازی، درجهت افزایش چشمگیر دسترسی به داده‌ها و اطلاعات به‌موقع و موثّق در حوزه‌های مختلف مانند: درآمد، جنسیت، سن، نژاد، قومیّت، وضعیت مهاجرت، معلولیت، موقعیت جغرافیایی و سایر ویژگی‌های مختص شرایط ملّی کشورها تا سال ۲۰۲۰

۱۹–۱۷- تکیه بر برنامه‌های ابتکاری موجود برای اندازه‌گیری پیشرفت حاصله در توسعهٔ پایدار، با توجه به تحقّق اهداف در نظر گرفته شده در زمینهٔ تولید ناخالص ملّی و ظرفیت‌سازی آماری در کشورهای در حال توسعه