اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/تا کی به در تو سوکوار آیم؟

by اوحدی مراغه‌ای

	تا کی به در تو سوکوار آیم؟			در کوی تو مستمند و زار آیم؟
	گر کار مرا تو غم رسی روزی			غم نیست، که عاقبت به کار آیم
	وقتی که ز کشتگان خود پرسی			اول منم آنکه در شمار آیم
	چون دست برآوری به خون ریزی			هم من باشم که: پایدار آیم
	روزی اگرم تو یار خود خوانی			دانم به یقین که: بختیار آیم
	هم پیش تو بگذرم به دزدیده			گر نتوانم که آشکار آیم
	مگذار مرا چو اوحدی تنها			زنهار! که من به زینهار آیم