اوحدی مراغهای (غزلیات)/جانا؛ غم ما نداشتن تا کی؟
جانا؛ غم ما نداشتن تا کی؟ | ما را به جفا گذاشتن تا کی؟ | |||||
شاخ طرب از زمین جانها تو | برکندن و غصه کاشتن تا کی؟ | |||||
در حسرت خویش گونهای ما | زینگونه به خون نگاشتن تا کی؟ | |||||
از لطف بما نگاه کن روزی | راز تو نگاهداشتن تا کی؟ | |||||
بر یک دل مستمند سر گردان | صد درد و بلا گماشتن تا کی؟ | |||||
در پای ستم چو خاک ره ما را | افگندن و برنداشتن تا کی؟ | |||||
بر اوحدی شکسته، چون گردون | گردن ز جفا فراشتن تا کی؟ |