| | | | | | |
| |
حال دل پیش که گویم؟ که دل ریش ندارد |
|
کیست در عشق تو کو غصه ز من بیش ندارد |
|
| |
دوش گفتی که: فلان از سر تیغم نبرد جان |
|
بزن و مرد مخوانش که سری پیش ندارد |
|
| |
سر درویش فدا شد به وفا در قدم تو |
|
پادشه‌زاده‌ی ما را سر درویش ندارد |
|
| |
قد او تیر بلا، غمزه‌ی او ناوک فتنه |
|
یارب، این ترک چه تیریست که در کیش ندارد؟ |
|
| |
واعظ شهر مرا گفت که: دل با سخنم ده |
|
چون دهد دل بتو بیچاره؟ که باخویش ندارد |
|
| |
همچو نارم بکفید از غم سیب ز نخش دل |
|
دل مخوانش تو، که او عقل به اندیش ندارد |
|
| |
اوحدی را چو تو باشی، چه غم از جور رقیبان؟ |
|
زانکه از تیغ نترسیده غم از نیش ندارد |
|
