| | | | | | |
|
خلاف دشمنان روزی نظر بر دوستان افگن |
|
حسودان را بخوابان چشم و بندی بر زبان افگن |
|
|
دهانم خشک و لب تلخ از فراق تست، یک باری |
|
لب خشک مرا ترساز و بوسی در دهان افگن |
|
|
کمان ابروان نقدست و تیر غمزه چشمت را |
|
به نام عاشقان زان چشم تیری در کمان افگن |
|
|
به خاموشی چرا زینگونه عیشم تلخ میداری؟ |
|
لب شیرین ز هم بگشا و شوری در جهان افگن |
|
|
به تحقیق از میانت کس نشانی چون نمییابد |
|
ز لطف آن کمر، باری، حدیثی بر زبان افگن |
|
|
چو خواهم بوسهای، گویی: ترا اینها زیان دارد |
|
کنون تا وقت سود آید، به نقدم، در زیان افگن |
|
|
چو خاک آستان تست نام اوحدی، روزی |
|
اگر گردن بپیچاند سرش بر آستان افگن |
|