| | | | | | |
|
درهجر تو درمان دل خسته ندانم |
|
زان پیش که روزی به غمت میگذرانم |
|
|
گفتی که: به وصلم برسی زود، مخور غم |
|
آری، برسم، گر ز غمت زنده بمانم |
|
|
بر من ز دلست این همه، کو قوت پایی؟ |
|
تا دل بتو بگذارم و خود را برهانم |
|
|
جانا، چو به نقد از بر من دل بربودی |
|
همنقد بده بوسه، که من وعده ندانم |
|
|
دیدی که: چو دادم دل خود را بتو آسان |
|
بگذشتی و بگذاشتی از پی نگرانم؟ |
|
|
جان از کف اندوه تو آسان نتوان برد |
|
اینست که از روی تو دوری نتوانم |
|
|
دی با من آسوده دلی دیدی و دینی |
|
امروز نگه کن که: نه اینست و نه آنم |
|
|
ای مسکن من خاک درت، بر من مسکین |
|
بیداد مکن پر، که جوانی و جوانم |
|
|
از پای دلم اوحدی ار دست بدارد |
|
خود را به سر کوی تو روزی برسانم |
|