اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/در هر چه دیده‌ام تو پدیدار بوده‌ای

by اوحدی مراغه‌ای

	در هر چه دیده‌ام تو پدیدار بوده‌ای			ای کم نموده رخ، که چه بسیار بوده‌ای
	ما بارکرده رخت و طلب‌گار روی تو			وانگه نهفته خود تو درین بار بوده‌ای
	چون اول از تو خاست که عشاق را نخواست			آخر چه شد که از همه بیزار بوده‌ای؟
	گفتی: برو، برفتم و گفتی: بیا، دگر			چونم فروختی که خریدار بوده‌ای؟
	آنی که یک زمان ز تو ما را گزیر نیست			هر جا که بوده‌ایم تو ناچار بوده‌ای
	گر بوده‌ای به حلقه‌ی خمارمان شبی			مانند حلقه بر در و دیوار بوده‌ای
	گه در میانه نقط صفت گشته‌ای پدید			گاه از کنار دایره کردار بوده‌ای
	دوش آنچه دزد برد ز ما در ضمان ماست			یا عهده بر تو بود که بیدار بوده‌ای
	ما را مکن به رفتن بازار سرزنش			با ما تو نیز بر سر بازار بوده‌ای
	با ما چو یک شراب ز یک جام خورده‌ای			ما مست چون شدیم و تو هشیار بوده‌ای؟
	نوش دلست اگر شکر، ار زهر داده‌ای			هوش روان، اگر گل، اگر خار بوده‌ای
	روزی اگر به وصل شوی یار اوحدی			منت منه، که با دگران یار بوده‌ای