| | | | | | |
|
دلم در دام عشق افتاد هیلا |
|
فتاده هر چه بادا باد هیلا |
|
|
چو دل را در غمش فریادرس نیست |
|
مرا از دست دل فریاد هیلا |
|
|
بر آب چشم من کشتی برانید |
|
که توفان در جهان افتاد هیلا |
|
|
بده ساقی، چو کشتی ساغر می |
|
به یاد دجلهی بغداد هیلا |
|
|
منم وامق، تویی عذرا وفا کن |
|
تویی شیرین منم فرهاد، هیلا |
|
|
ز اشک و سوز و آه من حذر کن |
|
که بارانست و برق و باد هیلا |
|
|
چو داد بیدلان دادی، نگارا |
|
مکن بر جان من بیداد هیلا |
|
|
گر از جور تو روزی پیش سلطان |
|
چو مظلومان بخاهم داد هیلا |
|
|
مگو از تلخ و شور، ای مطرب، امروز |
|
که خسرو دل به شیرین داد هیلا |
|
|
ز قول اوحدی بر بیدلان خوان |
|
غزلهایی که داری یاد هیلا |
|