اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/زود شود باز بسته‌ی تو
| زود شود باز بسته‌ی تو | عاشق از دام جسته‌ی تو | |||||
| رونق گل می‌برد همیشه | عارض چون لاله دسته‌ی تو | |||||
| آن شکرینی، که وقت بوسه | قند بریزد ز پسته‌ی تو | |||||
| رحم، که بر هم شکست ما را | طره‌ی در هم شکسته‌ی تو | |||||
| وقت نیامد که باز بندی؟ | رشته‌ی عهد گسسته‌ی تو | |||||
| عید من آن دم بود که بینم | ماه جمال خجسته‌ی تو | |||||
| تن به سرشک چو سیم شویم | زان تن چون سیم شسته‌ی تو | |||||
| اوحدی، اینجا چه گرد خیرد؟ | زین دل در خون نشسته‌ی تو | |||||
| طاقت تیر غمش نیاورد | سینه‌ی مجروح خسته‌ی تو | |||||