| | | | | | |
|
ز تورانیان تنگ چشمی سواری |
|
در ایران به زلف سیه کرد کاری |
|
|
که کافر نکردست بر دین پرستی |
|
که دشمن نکردست با دوستداری |
|
|
دهانش خموشی، لبش باده نوشی |
|
سرش پر خروشی، میان پود و تاری |
|
|
به چهره چراغی، به رخساره باغی |
|
به سیرت بهشتی، به صورت بهاری |
|
|
ستم را به سختی دلش پایمردی |
|
طرب را به نرمی تنش دستیاری |
|
|
به بالا چو سروی، برفتن تذروی |
|
به پیکار شاهی، به پیکر نگاری |
|
|
سیاووش رویی، فرنگیس مویی |
|
فریبرز شکلی، فریدون شعاری |
|
|
نه جمشید، لیکن هرش بنده میری |
|
نه ضحاک، لیکن هرش زلف ماری |
|
|
اگر شعر گویی در آن غمزه زیبد |
|
و گر هوش بندی در آن زلف باری |
|
|
کزین بیژنی را بدوزد به تیری |
|
وزان رستمی را ببند به تاری |
|
|
شماری گر از بیدلانش بگیری |
|
نگیری دل اوحدی در شماری |
|