| | | | | | |
| |
ساقی، بده شرابم، کندر چنین بهاری |
|
نتوان شراب خوردن بی‌مطربی و یاری |
|
| |
یاری لطیف باید، گوینده‌ای موافق |
|
تا می‌تواند از تن کردن بدل گذاری |
|
| |
آن کش نشسته باشد در خانه لاله‌رویی |
|
حاجت نباشد او را رفتن به لاله‌زاری |
|
| |
چون تاختن کند غم آهنگ سبزه‌ای کن |
|
بر گرد او کشیده از بید و گل حصاری |
|
| |
آن ترک را به مستی امروز در میان کش |
|
ور در میان نیاید، آخر کم از کناری |
|
| |
عیبم مکن، که دیگر مشکل خلاص یابد |
|
او را کزین گلستان دامن گرفت خاری |
|
| |
این هفته با حریفان من کار آب کردم |
|
چون آب کارگر شد، از من مجوی کاری |
|
| |
آن ماه با حریفی هر شب شراب نوشد |
|
تا جام او نباشد بی‌کلفت خماری |
|
| |
گل گر به رغم سنبل بر خال دل نبندد |
|
در بلبلان نیفتد زان گونه خار خاری |
|
| |
چون چشم من نگردی ابری به گلستانی |
|
چون اوحدی ننالد مرغی ز شاخساری |
|
