| | | | | | |
|
شیرینتر از دلدار من دلدار نتوان یافتن |
|
مسکینتر از من عاشقی غمخوار نتوان یافتن |
|
|
در دهر چون من بیدلی سرگشته کم پیدا شود |
|
در شهر چون او دلبری عیار نتوان یافتن |
|
|
ما را ملامت گو: مکن زین پس به مستی، اوحدی |
|
کز دور چشم مست او هشیار نتوان یافتن |
|
|
هرگز به بیداری کجا دستم به وصل او رسید؟ |
|
چون یک شب این بخت مرا بیدار نتوان یافتن |
|
|
ای دل، گر آب زندگی جویی، به تاریک مرو |
|
کین کار بیرون از لب آن یار نتوان یافتن |
|
|
زینسان که من میبینم این آشفتگی، سالی دگر |
|
اندر دیار عاشقی دیار نتوان یافتن |
|
|
بالای سرو بوستان هم نغز میآید، ولی |
|
در سرو بستانی چنین رفتار نتوان یافتن |
|
|
در کارگاه سینه چون سودای او بر کار شد |
|
یک لحظه ما را بعد ازین در کار نتوان یافتن |
|
|
ای اوحدی، گر خون شود دل در غم او، گو: بشو |
|
بیمحنتی وصل چنان دلدار نتوان یافتن |
|