| | | | | | |
|
ما به ابد میبریم عشق ترا از ازل |
|
در همه عالم که دید عشق چنین بیخلل؟ |
|
|
از سر من شور تو هیچ نیاید برون |
|
گر چه سر آید زمان ور چه در آید اجل |
|
|
هیچ کسم، گر بدل بر تو گزینم به دل |
|
هیچ کسی خود بدل بر تو گزیند بدل؟ |
|
|
شمع لبت را بدید، مهر گرفت از عقیق |
|
موم دهانت بدید مهر گرفت از عسل |
|
|
راهرو عقل را زلف تو دارالامان |
|
کار کن روح را لطف تو بیتالعمل |
|
|
بوده ز جور تو ما در همه وقتی زبون |
|
گشته به مهر تو ما در همه گیتی مثل |
|
|
ماه شبستان تو مورچهی وتخت جم |
|
وصل تو و جان ما یوسف و سیم دغل |
|
|
زلف تو تن را نوشت سورهی نون بر ورق |
|
قد تو دل را نهاد لوح الف در بغل |
|
|
چشم مرا از لبت نیست گزیری که، هست |
|
لعل لبت را شکر، چشم سرم را سبل |
|
|
فوت نشد نکتهای از کشش و از جسش |
|
با لب و زلف ترا مرتبهی عقد و حل |
|
|
اوحدی از دیر باز فتنهی تست، ای غزال |
|
تا نشود ناامید زود نیوش این غزل |
|