| | | | | | |
| |
مشتاق یارم و به در یار می‌روم |
|
دلدارم اوست، در پی دلدار می‌روم |
|
| |
تا بینم آفتاب رخ او ز روزنی |
|
مانند سایه بر در و دیوار می‌روم |
|
| |
او در میان دایره‌ی خانه نقطه‌وار |
|
من گرد خط کوچه چو پرگار می‌روم |
|
| |
صدبار چون خلیل مرا سوختند وباز |
|
همچون کلیم در پی دیدار می‌روم |
|
| |
دوشم نشان دوست به بازار داده‌اند |
|
عیبم مکن که بر سر بازار می‌روم |
|
| |
با یادش ار برهنه به خارم برآورند |
|
گویی که: بر حریر، نه بر خار می‌روم |
|
| |
با صوفیان صومعه احوال من بگوی |
|
کز خانقاه بر در خمار می‌روم |
|
| |
از گردنم حمایل تسبیح برگشای |
|
امشب که من به بستن زنار می‌روم |
|
| |
گویی: دلیل چیست که خود شربتی نساخت؟ |
|
از پیش این طبیب، که بیمار می‌روم |
|
| |
بیچاره شد ز چاره‌ی کار من اوحدی |
|
زانش وداع کردم و ناچار می‌روم |
|
