اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/من دلداده از آنروز که دیدار تو دیدم

by اوحدی مراغه‌ای

	من دلداده از آنروز که دیدار تو دیدم			در تو پیوستم و از هر چه مرا بود بریدم
	بی‌خبر بودم و از دور کمان مهره‌ی مهرت			ناگهان بر دلم افتاد و چو مرغان بتپیدم
	سر انگشت نگارین تو آسوده دلم را			آنچنان برد، که انگشت تحیر بگزیدم
	منزوی بودم و با خود، که ز ناگاه خیالت			در ضمیر آمد و بی‌خود به سر کوچه دویدم
	تا تویی، زارتر از حال دلم حال ندیدی			تا منم، صعب‌تر از درد تو دردی نکشیدم
	گر به بازار برآیم ز ضعیفی چو نشانم			باز پرسی ز خلایق، همه گویند: ندیدم
	اوحدی را نکند عیب ز دیوانه شدن کس			گر تو گویی که: من این بنده بدین عیب خریدم