| | | | | | |
|
مهر گسل گشت یار، عهد شکن شد حبیب |
|
اصل خطر شد دوا، رای خطا زد صلیب |
|
|
خوارم و بیوصل دوست خوار بود آدمی |
|
زارم و بیروی گل زار بود عندلیب |
|
|
دیر کشید، ای نگار، سوختنم ز انتظار |
|
یا نظری بیستیز، یا گذری بیرقیب |
|
|
ما ز تو مهر و وفا خواستهایم، ای صنم |
|
نی چو کسان دگر عاشق رنگیم و طیب |
|
|
نیست ز خامان عجب عشق زنخدان و لب |
|
طبع چه جوید؟رطب، طفل چه جوید زبیب |
|
|
ابروی محرابوش گر سوی مسجد بری |
|
نعره برآرد امام، در غلط افتد خطیب |
|
|
گر بکشم خویش را در طلب وصل تو |
|
سود ندارد، که نیست کار برون از نصیب |
|
|
چاره بجز صبر نیست، کان رخ چون آفتاب |
|
دل برباید، مگر دیده بدوزد لبیب |
|
|
دلمنه، ای اوحدی، زانکه به شهر کسان |
|
جور کشد بیسخن عاشق و آنگه غریب |
|