| | | | | | |
| |
هر زمان آشفته‌دل نامم کند |
|
با دل آشفته در دامم کند |
|
| |
چون شود راز دل من آشکار |
|
بعد ازان پوشیده پیغامم کند |
|
| |
گر به بزم عشق بنشاند مرا |
|
پاسبان خویش بر بامم کند |
|
| |
تا نبیند دیده‌ی من روی غیر |
|
باده‌ی توحید در کامم کند |
|
| |
تا نبینم نیز روی او به خواب |
|
سالها بی‌خواب و آرامم کند |
|
| |
از برای وصف روی خویشتن |
|
شهره‌ی آفاق و ایامم کند |
|
| |
گاه بهتر دارد از خاصان مرا |
|
گاه سرگردان‌تر از عامم کند |
|
| |
گر بخواهد تا: بگردد رای من |
|
روی در لوح الف لامم کند |
|
| |
تا که ننشیند زمانی آتشم |
|
هم نشین باده‌ی خامم کند |
|
| |
چون شود کم عشق من، عشقی دگر |
|
با شراب لعل در جامم کند |
|
| |
از برای آنکه بفریبد مرا |
|
پیش خلق اعزاز و اکرامم کند |
|
| |
چون بخواهد سوختن در دوستی |
|
آزمایشها به دشنامم کند |
|
| |
چشم را گر حیرتی آرد به روی |
|
گوش بر آواز الهامم کند |
|
| |
چون نماند قوتم در پای و گام |
|
دست گیرد زود و در گامم کند |
|
| |
تا نباشم بی‌حدیث آن غزال |
|
در غرلها اوحدی نامم کند |
|
