اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/همه عالم پرست ازین منظور
| همه عالم پرست ازین منظور | همه آفاق را گرفت این نور | |||||
| حاصل شهر عاشقان سریست | گرد بر گرد آن هزاران سور | |||||
| گر چه پر آفتاب گشت این شهر | زان میان نیست جز یکی مشهور | |||||
| گنج در پیش چشم و ما مفلس | دوست بر دستگاه و ما مهجور | |||||
| اصل این کل و جز و یک کلمه است | خواه تورات خوان و خواه زبور | |||||
| هر کس از جانبیش می‌جویند | مصطفی از حری، کلیم از طور | |||||
| اوحدی، رخ درو کن و بگذار | آرزوی بهشت و حور و قصور | |||||