| | | | | | |
|
کار ما امروز زان رخ با نواست |
|
شکر ایزد کان مخالف گشت راست |
|
|
گر چه یک چند از وفاداری بجست |
|
هم چنان وقت وفا داری بجاست |
|
|
عارض او در خم زلف چو مار |
|
آرزویی در دهان اژدهاست |
|
|
عیب نتوان کرد اگر روزی دو، دوست |
|
روی میپیچد، که دشمن در قفاست |
|
|
نام او بیگانه قاصد کردهام |
|
ورنه میدانم که با جان آشناست |
|
|
یک دم از دستش نمیدانیم داد |
|
گر چه دستش دایم اندر خون ماست |
|
|
آنکه او را دور کرد از من چه کرد؟ |
|
چون ز مهر او سر مویی نکاست |
|
|
عشقبازی را خطا نتوان شمرد |
|
عاشقان را کام دل جستن خطاست |
|
|
رغبت بوس و تمنای کنار |
|
شهرتست، این عشق ورزیدن جداست |
|
|
اوحدی، گر کشته گردی در غمش |
|
سهل باشد، چون غم او خون بهاست |
|
|
عشق خوبان بیبلا هرگز که دید؟ |
|
خوب نیز از حق خویش اندر بلاست |
|