اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/کاکل آن پسر ز پیشانی

by اوحدی مراغه‌ای

	کاکل آن پسر ز پیشانی			کرد ما را بدین پریشانی
	حاصل ما ز زلف و عارض اوست			اشک چون خون و چشم چون خانی
	شب اول چو روز دانستم			که کشد کار ما به ویرانی
	ای به رخسار آفتاب دوم			وی به دیدار یوسف ثانی
	در کمند توییم و می‌بینی			مستمند توییم و می‌دانی
	عهد بستیم و نیستی راضی			دل بدادیم و هم پشیمانی
	گر نیاییم یاد ما نکنی			ور بیاییم رخ بگردانی
	دل به دست تو بود، بشکستی			تن به حکم تو گشت و تو دانی
	حالم از قاصدان نمی‌شنوی			نامم از نامه بر نمی‌خوانی
	اوحدی را ز درد درمان کن			که بنالد ز درد و درمانی