| | | | | | |
| |
گر کسی در عشق آهی می‌کند |
|
تا نپنداری گناهی می‌کند |
|
| |
بیدلی گر می‌کند جایی نظر |
|
صنع یزدان را نگاهی می‌کند |
|
| |
با دم صاحبدلان خواری مکن |
|
کان نفس کار سپاهی می‌کند |
|
| |
آنکه سنگی می‌نهد در راه ما |
|
از برای خویش چاهی می‌کند |
|
| |
گر بنالد خسته‌ای معذور دار |
|
زحمتی دارد، که آهی می‌کند |
|
| |
عشق را آن کو سپه سازد به عقل |
|
دفع کوهی را به کاهی می‌کند |
|
| |
گر کند رندی نظر بازی، رواست |
|
محتسب هم گاه‌گاهی می‌کند |
|
| |
یک دم از خاطر فراموشم نشد |
|
آنکه یادم هر به ماهی می‌کند |
|
| |
چند نالیدم و آن بت خود نگفت: |
|
کین تضرع دادخواهی می‌کند |
|
| |
اوحدی را گر چه از غم بیمهاست |
|
هم به امیدش پناهی می‌کند |
|
| |
اشتر حاجی نمی‌داند که چیست؟ |
|
بار بر پشتست و راهی می‌کند |
|
