| | | | | | |
|
گلا، عنان عزیمت به بوستان چه دهی؟ |
|
بتا، تعلق خاطر به سرو وبان چه دهی؟ |
|
|
ز سرو راست تری، یاد نسترن چه کنی |
|
ز لاله خوبتری دل به ارغوان چه دهی؟ |
|
|
چو غنچه تنگ دلی را به خندهی چو شکر |
|
ز پستهی دهن خویشتن نشان چه دهی؟ |
|
|
چو نرگس تو ز بیداد خون خلق بریخت |
|
تو تیر غمزه به ابروی چون کمان چه دهی؟ |
|
|
بنفشه را چو زبان بر کشیده ای ز قفا |
|
به خیره سوسن پر فتنه را امان چه دهی؟ |
|
|
چو طوطی لب لعل تو در حدیث آمد |
|
به هرزه بلبل شوریده را زبان چه دهی؟ |
|
|
اگر نه همچو فلک تند خوی و بد مهری |
|
مراد دشمن و تشویق دوستان چه دهی؟ |
|
|
بر آستان تو بگریستم به طیره شدی |
|
که باز رحمت این خاک آستان چه دهی؟ |
|