اوحدی مراغهای (منطق العشاق یا ده نامه)/ازین گفتن، خدایا، شرم دارم
ازین گفتن، خدایا، شرم دارم | و زان حضرت به غایت شرمسارم | |||||
ز فیض خود دلم پر نور گردان | زبانم را ز باطل دور گردان | |||||
ضمیرم را ز معنی بهره ور کن | خیال فاسد از طبعم بدر کن | |||||
مرا توفیق نیکو بندگی ده | دلم را زنده دار و زندگی ده | |||||
ز خود رایی تبه شد کار ما را | خداوندا، به خود مگذار ما را | |||||
گناه هر که در عالم بیامرز | و زان پس اوحدی را هم بیامرز |