اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/بپرسیدند از محمود غازی:
| بپرسیدند از محمود غازی: | چرا چندین گرفتار ایازی؟ | |||||
| بگفتا: چون که از وی ناگزیرست | ازین پس ما غلامیم، او امیرست | |||||
| به نرمی طبع تندان رام گردد | به سختی پخته دیگر خام گردد | |||||
| اگر در عاشقی صد جان به پاشی | چو در بینی تو خود معشوق باشی | |||||
| بر خوبان برعنایی نکوشند | که ایشان سال و مه عشوه فروشند | |||||
| قبای وصل گل رویان نپوشی | چو بر خوبان جمال خود فروشی | |||||
| خطا باشد چنانها با چنین‌ها | به کرمان زیره بردن باشد اینها | |||||