اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/خداوندا، به ارواح بزرگان
| خداوندا، به ارواح بزرگان | که یوسف را نگه داری ز گرگان | |||||
| بزرگش دار در دانش چو یوسف | عزیز مصر گردانش چو یوسف | |||||
| برنجش را ز باد غم مکن پست | به خواری دشمنانش را ببر دست | |||||
| به پیش خواجه رونق بخش و نورش | مدار از سایه‌ی این خواجه دورش | |||||