اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری

  چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری به جای آورد شرط دوستداری  
  بر آن بیچاره رحمت کرد و بخشود چه گوید کس؟ که جای مرحمت بود