رضوانی) تأسیس و در سال ۱۳۳۵ قمری منتشر شده است. طرز انتشار آن ماهی چهار دفعه و اغلب روز‌های شنبه نشر می‌شده. محل موقتی اداره: خیابان لاله زار، توزیع کل جراید. عنوان تلگرافی. طهران، سروش ایران. تمام مکاتیب باید باسم مدیر باشد و مسترد نمی‌گردد. قیمت اشتراک: طهران یکساله ۲۰ قران شش ماهه ۱۵ قران ولایات داخله یکساله ۳ تومان شش ماهه دوتومان ممالت خارجه یکساله ۳۵ قران. شش ماهه ۲۲ قران. تک نمره طهران: چهار شاهی ولایات. داخله. شاهی. اعلانات باستثنای صفحه اول سطری یکفران و لوایح خصوصی در حکم اعلان است.
شماره دوم سال اول سروش ایران با خصوصیات مذکور در هشت صفحه بقطع کوچک خشتی در مطبعه مربی (برادران باقر‌زاده) طبع و در تاریخ شنبه ۲ جمادی الاول ۱۳۳۵ قمری مطابق ۶ برج حوت و ۲۴ فوریه ۱۹۱۷ میلادی منتشر شد، مقاله افتتاحی این شماره اشعاریست بعنوان (ادبیات) که باین اشعار شروع می‌گردد:
در شماره دوم این دو شعر نیز در بالای عنوان روزنامه چاپ شده ولی در شماره‌های بعد نیست:
مجله سروش ایران بیشتر با مجله ادبی است و از این جهت در هر شماره اشعاری از شعرای معاصر در آن درج است از شماره ۱۶ قطع روزنامه بزرگتر شده و سروش ایران بصورت روزنامه خبری در آمده است. سرمقاله این شماره تحت عنوان (نظری بولایات. آیا فقط تحدید نظر در حکام و ولات کافی است) نوشته شده شماره ۱۹ سال اول روزنامه در تاریخ ۱۱ شوال ۱۳۳۵ قمری مطابق ۱۰ برج اسد ۱۲۹۶ و شماره اول سال چهارم آن در تاریخ ۴ شنبه ۱۲ رمضان ۱۳۴۰ قری مطابق ۳۰ تور ۱۳۰۱ شمسی منتشر شده است.
پس از آنکه مجله سروش ایران تبدیل بروزنامه گردید و مدتی بدین نحو منتشر می‌شد؛ مجدداً در سال ۱۳۴۲ قمری بصاحب امتیازی و موسی (ا. ر) که همان آقای امیر رضوانی است و مدیری (ح. ابصری) در طهران تأسیس و منتشر شده است شماره اول ایندوره که مصادف با سال ششم تأسیس روزنامه می‌باشد در چهار صفحه بقطع بزرک در مطبعه سربی سعادت طبع و در تاریخ پنجشنبه ۶ ربیع الثانی ۱۳۴۲ قمری مطابق ۲۳
-۳۶-
