این شرکت ایجاد مطبعه و انتشار روزنامه شرق بوده. نظامنامه اساسنامه شرکت تدوین شده و من جمله از مواد اساسنامه راجع بمنافع سالیانه شرکت این است که صدی بیست و پنج آن برای مصارف و مخارج فوق‌العاده و توسعه دایره اداره در صندوق ذخیره اداره ضبط می‌شده و بقیه آن بصاحبان سهام بالدویه تقسیم می‌شده است نگاره. اطلاع ندارم که تا چه اندازه این شرکت از دایره نوشته با بمرحله عمل گذاشته است.
سید ضیاء الدین طباطبائی - شرح حال سید اجمالاً در جلد دوم کتاب در ذیل روزنامه برق نوشته شده خوانندگان گرام بدانجا مراجعه فرمایند. و نیز در کتاب اسرار کودتا تألیف آقای حکیم الهی فریدنی ( شرح احوال آقای طباطبائی بتفصیل ذکر شده است. در همین کتاب نخستین مقاله ورزنامه شرق را که بعنوان ملک نوشته شده نقل نموده. مقاله مذکور بدینقسم شروع می‌گردد: « زمانه آناً فانا در تجدد وتبدل است افکار بیشری در جلوی سیل تجدد بهمان ترتیب تبدیل و تجدید مییابد...... »
(۶۸۹) شرق
و مقعد که در سال مرحوم تربیت در فهرست جراید آذربایجان راجع بروزنامه شرق که در سال ۱۳۳۶ قمری در تبریز منتشر شده اینطور می‌نویسد: « روز نامه تیم هفتگی شرق منتشر در تبریز با چاپ سربی بمدیریت (سب) در رجب ۱۳۳۹. »
(۶۹۰) شرق
مجله شرق در طهران بصاحب امتیازی و موسی « محمد رمضانی مدیر کتابخانه خاور » و مدیری و نگارندگی آقای سعید نفیسی» تأسیس و در سه دوره مختلف منتشر شده است. بار اول در سنبله ۱۳۰۳ شمسی که یک شماره از آن منتشر گردیده و تعطیل شده است ه رتبه دوم در فروردین ۱۳۰۵ شمسی است که در ۳۲ صفحه که نصف یک نمره بوده نشر شده و باز هم ادامه آن میسر نگردیده است. مرتبه سوم از دیماه ۱۳۰۹ تا بهمن ۱۳۱۰ یکدوره مجله که ۱۲ شماره باشد انتشار یافته است. بر این دوره کامل مجله شرق حاوی ۱۴ شماره می‌باشد - مجله شرق از جمله مجلات معدودست که از حیث تنوع مطالب ادبی و تاریخی کمتر نظیر دارد و مندرجات آن بقلم بزرگترین و معروفترین نویسندگان آن زمان تدوین شده است. در صفحات اول و دوم شماره اول دوره اول ) این شماره نمره‌ایست که در اول دیماه ۱۳۰۹ شمسی انتشار یافته زیرا ناشرین مجله از یک شماره و نیم که قبلاً نشر شده صرفنظر کرده‌اند) تحت عنوان مجله شرق. آقای سعید نفیسی، شرحی درباره تأسیس و انتشار مجله بدینقسم نوشته‌اند:
« مجله شرق - مجله شرق بتأکید و اصرار عده‌ای از فضلای درجه اول طهران پیدا شده است. مدت‌ها بود که جمعی از دانشمندان طهران خود را بوجود مجله که ناشر تحققات ورشحات خامه‌ایشان باشد محتاج میدانستند و از اینکه مجله ادبی منظمی نیست که حاوی کایه فروع ادبیات ایران بمصداق جدید باشد متأسف بودند و بالاخره نگارنده
-۶۶-
