دولت مشروطه‌اش بشرط ان اکرمکم..... »
پس از مقاله افتتاحی مذکور، مقاله‌ای بعنوان (پوزش و معذرت) در سه صفحه مجله چاپ شده که پایان آن بدین قرار است: « اینک فهرست محتویات نامه عاجرانه‌ام را (که مگر بنظر صاحبدلان نیرو بیاید) خاطر نشان خوانندگان محترم می‌نمایم با زبانی شرم آلود عذر نارسایی سخنم و می‌خواهم که نتیجه سخن سنجیم نالیدن است نه بخود با ایدن ۱- حقیقت اسلام و احکام اسلامیه با فلسفه و نتایج سیاسیه آن. ۲- نزدیک بودن اسلام بمذهب قدیم ایران بلکه توافق آن‌ها در بعضی احکام. ۳- حقیقت زبان‌ها ولغت‌ها خصوص لغت قدیم ایران. ۴- دفع موهومات و خرافات و بر افکندن اصول کهنه پرستی و غیر‌ها. »
در همین شماره تحت عنوان (قسمت ادبی. اشعار بقافیه تازه) از (م. کرمانی) درج شده که برای نمونه قسمتی از آنرا ذیلا نقل می‌نمایم:
بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات.
که بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات.
که بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات.
که بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات.
که بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات.
سال اول مجله عرفان با انتشار شماره ۱۲ خاتمه یافته و شماره اول سال دوم آن در ۲۴ صفحه بقطع خشتی در مطبعه سربی (پروین اصفهان) طبع و در ۱۵ تیر ماه مطابق ۲۶ ذیحجه ۱۳۴۴ قمری انتشار یافته است. از این شماره است که کتاب تاریخ (انقلاب ایران) تألیف برون را آقای پیمان ترجمه و در مجله طبع نموده است. سال دوم مجله عرفان با انتشار شماره‌های ۱۰ و ۱۱ در یک جلد، در ۴۸ صفحه بقطع کوچک در تاریخ تیرماه ۱۳۰۶ شمسی خاتمه یافته و با نشر این شماره دوره مجله عرفان پایان یافته و از آن پس بصورت روزنامه منتشر گردیده است. در صفحه آخر شماره اخیر مجله تحت عنوان (پایان ایندوره) نوشته است: « سپاس خدا برا که دوره
دوم سال سوم مجله عرفان بپایان رسید. ایندوره دارای یکصد بحث علمی، ادبی،
-۱۳-
