۱۳۰۹ شمسی منتشر شده است. آغاز انتشار روزنامه نورافشان در شهریور سال مذکور بوده و مجله عالم نسوان در شماره پنجم سال هم خود طلوع آنرا تبریک گفته و قرائت آنرا بخوانندگان توصیه کرده است. این روز نامه در سال ۱۳۱۷ به مدیری محمد) علی (علوی) بطور هفتگی منتشر می‌شده و بهای یکشماره آن سیصد دینار و هر نوبت سیصد شماره منتشر می‌گردیده است.
(۱۱۳۳) نورافکن
روزنامه نورافکن در طهران بمدیری (میرزا مهدی حقیقت) در تاریخ ۴ قوس ۱۳۰۳ شمسی امتیاز آن از تصویب شورایعالی فرهنگ گذشته است.
(۱۱۳۴) نور بالکام
روز نامه نور بالکام در سال ۱۳۰۲ شمسی در طهران تأسیس و زبان ارمنی منتشر شده است
(۱۱۳۵) نور شرق
روزنامه نور شرق در شهر اصفهان بمدیری و نویسندگی (شیخ نوراله دهاقانی) تأسیس و در سال ۱۳۴۴ قمری منتشر شده است. شماره اول نور شرق در چهار صفحه بقطع وزیری متوسط با چاپ سربی (شرکت مطبعه اتحاد) طبع و در تاریخ بیست و دوم شوال ۱۳۴۴ قمری انتشار یافته است، مقاله افتتاحی روزنامه تحت عنوان بیان (حال) نوشته شده و بدینقم شروع می‌گردد «شاید اغلب بدانند که اقدام اینجانب در اینگونه امور تا یک اندازه عادة مخالف مقتضبات خانوادگی است و بعلاوه بغیر از تحمل زحمات و خسارات و حتی بدبینی جمعی کوته نظر نتیجه دیگری ماید نخواهد شد ولی با وجود همه این‌ها در این عصر که کفر و الحاد رائج صد‌ها امراض اجتماعی با ما دستو بغل شده در یک چنین مصری بر هر کسی لازم است جوش بی‌حالی..... »
پس از سرمقاله مذکور، مقاله دیگری بعنوان (عقاید من) که در پایان آن می‌نویسد: «اینک بر حسب وعده خود بذکر یکی از مهم‌ترین رجال روحانی مبادرت جسته هموم قارئین را بعظمت او متوجه می‌سازیم. » و بدنبال این قسمت شرح حال (حاج شیخ عبد الکریم یزدی) را نوشته و آخرین مقاله مندرج در این شماره (سؤالیست از مدیر عصر پهلوی).
قبل از انتشار شماره اول طبق معمول جراید آن ایام طلیعه نور شرق در رمضان سال مذکور انتشار یافته و در آن طلیعه مدیر روزنامه علت تأسیس و انتشار روزنامه را میان کرده و منجمله می‌نویسد: «بدیهیست که دیگر امروز از قصور یا تقصیر اغلب رؤساء دین و زمامدارن امور ثلث مردم حالیه و تمام مردم بیست سال دیگر حس دین که بهترین مربی انسان و دافع شرور است نداشته و نخواهند داشت.... »
عجالتاً این جانب برحسب تأکید و صلاحیتی که یک عده از مقدسین و متدینین از حسن ظن خودشان در من معتقدند امتیاز نور شرق را از وزارت معارف صادر کرده و فرض فقط انتشار مقالات است عوام فهم که مجانی و یا بقیمت خیلی خیلی مختصر با نسخه‌های زیاد در میان عموم
-۳۱۷-
