جمادی الثانی ۱۳۵۳، قمری منتشر شده است. مجله همایون نامه ماهانه بوده و چون در شهر قم مطبعه آبرومندی نبوده لذا مجله در طهران طبع و درقم منتشر می‌شده است در شماره اول جای اداره: قم خیابان ارم (جدید) و در طهران خیابان ناصریه کتابخانه علمیه اسلامیه محل مراجات معین گردیده است. مجله همایون در مطابع مختلف سربی طهران از قبیل اقدام و چاپخانه (فرهومند) چاپ شده است.
بهای یکساله مجله در داخل و خارج ۲۰ ریال است. و برای طبقه متوسط تخفیف داده میشود. در پشت جلد شماره اول نوشته است مجله همایون در سال ده شماره منتشر میشود و بجای شماره‌های ۱۱ و ۱۲ یک کتاب نشر خواهد شد ولی با این وعده در پشت جلد شماره ۹ مورخ خرداد ۱۳۱۴ این موضوع را باختیار مشترکین گذاشته تا نظر خود را بنویسند و وعده داده است کتاب (دین ودنیا) بقلم علی اکبر حکمی‌زاده که قسمتی از آنهم در مجله چاپ شده بجای دو شماره تقدیم مشترکین گردد. با همه این احوال مجله همایون تا خرداد ۱۳۱۴ شمسی بیشتر منتشر نگردیده و جمعاً ده شماره نشر شده و مجله برای همیشه تعطیل شده است. شعار مجله که در دو شماره بالای عنوان آن چاپ شده این آیه قرآن است: ولتکن منکم امة یدعون الی الخیر.
مقاله افتتاحی مجله که در صفحات اول و دوم شماره اول درج شده بدینقرار است: «بسم الله الرحمن الرحیم. سپاس و ستایش بی‌پایان خداوندی را سزاست که ما را خرد بخشد و گفتن و نوشتن آموخت و درود بیشمار پیغمبری را رواست که ما را از گمراهی ر‌هایی بخشید و راه نیک و بد را بمانشان داد بار خدایا تو فرمودی که د باید درمیان شما گروهی باشند که دیگران را بنیکی بخوانند، اینک این بار سنگین را بدوش گرفتیم ما را یاری کن تا آنرا چنانکه دوست داری بمنزل برسانیم. اکنون بنگارش این نامه آغاز می‌کنیم‌امیدواریم که چنانچه در نظر داریم او را با نجام برسانیم این نامه اکنون کوچک است (ولی می‌دانید که هر چه تاره پا باین جهان گذارد چنین است)امید است که پس از این بر همه چیز او بیافزائیم. این نامه بقلم دانشمندان بزرگ نوشته میشود این است که بهترین مقالات سودمند و شیرین را در او خواهید دید اینک اگر از مسلک این نامه بخواهید میگوئیم که جراید و مجلات بوستان یا گلستانی را مانند که باید در او همه گونه گل‌ها و میوه‌های رنگارنگ باشد تا هر کس مطابق سلیقه خود از او گلی بچیند ولی آنچه که ما را بنامه‌نگاری برانگیخت همانست که در طلیعه این نامه همایون نگاشتیم یعنی ما می‌توانیم معنی دین را چنانکه هست بنگاریم تا آنانکه ترک دین کرده‌اند بدانند که چه دانه گرانب‌هایی را از دست داده‌اند و آنانکه دارند آگاه شوند که چه گوهر درخشانی رازیر پا گذاشته و عالم خود و دیگران را تاریک کرده‌اند. و نظر باینکه پس از دین داری بزرگترین وسیله آسایش تن درستی است این است که در هر شماره قسمتی از دستور‌های مهم صحی را خواهیم نگاشت و در آخر برای رفع خستگی و کسالت خوانندگان بعضی مطالب شیرین را در زیر عنوان (داستان‌های شیرین) می‌نگاریم. ولی چند چیز است که در تمام نوشته
-۳۳۹-
