جمله (دست اخوت نشود قطع) و در طرف راست عنوان روز نامه این عبارت: (در مقابل اجرت همین نسخه از قارئین حس وطن پرستی مطلوب است) و در طرف چپ عنوان عبارت: (اجرت پست در همه جا بعهده صاحب مقاله است) درج گردیده. در زیر عنوان جملات (عجلو بالصلوة قبل الفوت) و (عجلو بالتوبه قبل الموت) چاپ شده است. مقاله افتتاحی رورنامه بدینقسم شروع می‌گردد: ( بر عامه ملت و قاطبه هم وطنان پوشیده و مخفی نیست که در این مدت سه چهار سال اخیر صدای کلمات مشروطه و انجمن و تشیید مبانی مجلس و قانون اساسی و عدالت ووضع اساس مساوات وحریت واخوت و قطع ریشه نفاق و استحکام بنای اتفاق و غیره از هر سمت ایران بگوش ما وجهانیان: سیده و می‌رسد ولی ماملت بدبخت معنی کلمات فوق را از فرط جهایکه داریم ندانسته و خودمان مفقود الاثر کرده‌ایم.... »
مقاله دیگر این شماره تحت عنوان (قانون چه فایده می‌بخشد) است. بقیه مندرجات آن نیز مقالاتی نظیر همین دو مقاله است. همانم که یاد‌آور شدیم از روزنامه فکر استقبال بیش از همین یکشماره منتشر نشده است.
(۸۷۱) فکر ایران
روز نامه فکر ایران در سال ۱۳۰۲ شمسی بطور روزانه در طهران تأسیس و منتشر شده است.
(۸۷۲) فکرت
در سال ۱۳۱۲ شمسی مجله فکرت بطور ۱۵ روزه در طهران تأسیس و منتشر شده است.
(۸۷۳) فکر جوان
روزنامه فکر جوان در شهر رشت بمدیری و صاحب امتیازی آقای (علی آزاده گیلانی) تأسیس و در سال ۱۳۰۵ شمسی منتشر شده است. امتیاز روز نامه فکر جوان که پس از توقیف روزنامه قرن ۱۴ بمدیری علی آزاده گیلانی، صادر شده در تاریخ ششم خرداد ۱۳۰۴ شمسی از تصویب شورایعالی معارف گذشته ولی طبق نامه شماره۲۸۱ مورخ ۲۳/۱/۱۶ که آقای آزاده بنگارنده نوشته‌اند، انتشار روزنامه فکر جوان در نیمه دوم سال ۱۳۰۵ بوده است. در شماره دوم سال دوم مجله عرفان مورخ شم اور ۱۳۰۵ درباره طلیعه روزنامه فکر جوان مینوید که روزنامه بقلم آقای آزاده گیلانی مدیر محترم جریده قرن ۱۴ با پست اخیر رسید و مژده انتشار روزنامه فکر جوان را میداد. ا شرح مذکور معلوم می‌گردد که روزنامه در همان اوائل نیمه دوم سال ۱۳۰۵ منتشر گردیده است.
پس از چهار سال انتشار مرتب روزنامه فکر جوان، برحسب حکم شهربانی، از نشر و چاپ روزنامه جلوگیری شد و تا شهریور ۱۳۲۰ گرفتار توقیف غیر قانونی بود
-۸۵-
