کرده و بعدار تحصیل از طرف اداره مرکزی بسمت مدیری فلاحت بسایر ولایات و خالصه جات دولتی فرستاده می‌شده‌اند.
اقدام دوم اداره فلاحت تأسیس وطبع مجله فلاحت مظفری بوده که در آن از اقسام فلاحت و اصلاح اعمال زراعتی بحث می‌کرده. مجله ماهانه فلاحت مظفری در سال ۱۳۱۸ قمری در طهران تأسیس و منتشر شده است. برون در کتاب مطبوعات و شعر فارسی (صفحه ۱۲۳) می‌نویسد نمره دوم مجله در آغار جمادی الثانی ۱۳۱۸ انتشار یافته وی اضافه می‌کند که من نمره دوم سال اول و نمره ۱۶ سال دوم آنرا در دست دارم و این نمره در صفر ۱۳۲۵ قمری نشر شده. هر شماره مجله ۱۶ صفحه بقطع هفت در چهاروسه چهارم اینچ است قیمت اشتراک آن در طهران شش قران و در سایر شهرستانهای ایران ۸ قران و در خارج ایران دوازده قران است.
(۸۷۸) فلاحت و تجارت
مجله فلاحت و تجارت که از انتشارات اداره کل فلاحت و تجارت بوده در طهران تأسیس و در هر برج یک شماره از آن نشر شده است. شماره اول سال اول مجله فلاحت و تجارت در اول حمل یونت تیل ۱۲۹۷ در ۱۶ صفحه بقطع خشتی با چاپ سرای طبع و منتشر شده در پشت جلد مجله خصوصیات آن بدین ترتیب چاپ شده است:
وجه اشتراک در داخله سالیانه ۲۵ قران، ششماهه ۱۵ قران. در خارجه سالیانه ۳۰۰ وششماهه ۱۸ فرانک. قیمت اعلانات یک صفحه صد قران. نیم صفحه ۶۰ قران. ربع صفحه چهل قران. ثمن صفحه ۳۰ قران درباره مندرجات آن نوشته است:
«مجله‌ایست علمی و علمی محتوی مقالات اقتصادی و معلومات راجعه بامور مربوط بفلاحت تجارت - صنایع - جنگل‌ها - آب‌ها - معادن - راه‌ها و پل‌ها و غیره که از طرف اداره کل فلاحت و تجارت منتشر می‌شود. » گراور پشت جلد و اطراف مجله عمل سلیمان ربانی گراور ساز است.
سر مقاله شماره اول و یا مقاله افتتاحی مجله تحت عنوان (طلیعه بهار) و بقلم مرحوم ملک الشعرای بهار در دو صفحه نوشته شده و بدینقسم شروع می‌گردد: طلیعه بهار ایران باید از راه سعی و عمل از روی زراعت و استخراج معادن نباتی و جمادی آباد شود ورب النوع فلاحت، فصل دلفریب بهار، از طرف خداوند رحیم، بدهقانان و کشاورران سر زمین ما بشارت می‌دهد، بآن‌ها می‌گوید کار کنید و رنج برید زیرا این سرمایه است که هرگز کم نخواهد شد...... » سرمقاله مذکور بدینقسم ختم می‌گردد: «پس ایملت عزیز ما بیائید زراعت نیم، بیائید در جستجوی گنج موروثی خود رمین مزرعه اجدادی خودمان را کاویده و نتیجه سعی و عمل خود ما نرا در وسط هر سال استخراج نمائیم مجله فلاحت و تجارت یک طرفه داوری و خجسته دستوری است که می‌خواهد آداب فلاحت یعنی تنها سرمایه و وسیله رستگاری ملت ایران را بآنان یاد داشت نموده و بیاموزاند این اولین قدم است. خیلی نقایص داریم ولی باید اول بفکر نقایص خود افتاد سپس به
-۸۹-
