ای قلم‌ای نور ظلمت سوز من *ای قلم‌ای صبح روز افزون من *ای قلم‌ای گنج بی‌پایان توئی *ای انیس وحشت و هجران تولی * خامه‌ام‌ای محرم افکار من ترجمان فکرت و اسرار من *ای‌ها المحبوس فی سجن الظلم *ای‌ها المظلوم من هم وغم * سال‌ها و ماه‌ها بس خفت‌های کاندری می‌بایدت نا سفته‌ای * حالیا برخیز شه دستور داد * اندر آتش دید ما را نور داد * بازگو‌ای باز پر افروخته باشه و با ساعدش آموخته.
ایران: ایران:ای وطن مقدس واى خاك پاك اقدس؛ ای بهشت روی زمین وای وادی پسندیده و دلنشین؛ ای دخمه شهنشهان جهان؛ و آی مکمن جهاندار آن کیان •ای ایران‌ای مهد مدنیت وای گهواره انسانیت، ای سرچشمه علوم وای منبع بدائع وفنون، ای ایران چه دلکش کشوری و چه ستوده مکانی... ( چند سطر راجع بوطن است ) پس از آن بعنوان (ای وطن مهربان ) اشعاریست که چند تای آن‌ها بدین قسم است: هر که کویت دوست دارد کی زمردن سر بتابد ** هر که معبودش تا باشی سر زمعبد برندارد ** هر کسی کورا وطن در پنجه اغیار ماند * با وطن ر ا ترك گوید با بکویش جان ببازد • ترك جان گفتن بكویت‌ای صنم سهل است و آسان هر که سودای تو دارد سرزفرمان برندارد. این اشعار و مقاله فوق بامضای ( حاجی بابا ) است.
پس از مقاله افتتاحی اخبارات ( لوان ) و (شبستر ) و ( نخجوان ) و همچنین اخبار خارجه ( لندن ) و ( اسلامبول ) و ( یكن ) و بعد اخبار شهری ذکر شده است دو صفحه آخر روزنامه که بزبان ترکی نوشته شده مشتمل بر مقالات (رویا) و اشعار ترکی بعنوان ( ملا نصر الدین جواب ) ومقاله ( حراج یا یغما ) چاپ شده.
روزنامه آذربایجان اقتباس و تقلید از روزنامه (ملانصرالدین ) بوده و علاوه بر مطالب فکاهی در تمام صفحات دارای تصاویر رنگی نظیر تصاویر ملا نصرالدین می باشد؛ چنانچه در صفحه چهار و پنج تصویر ( مجلس مشروطه طلبان ومجمع قید کشان اهالی خراسان ) و در صفحه آخر کاریکاتور ( رنجبر ومباشر ) رسم شده است. در نمره دوم روزنامه، در صفحه اول، عکس حاج میرزا آقاسی کشیده شده که با دست اشاره بدریای خزر می‌کند و زیرش نوشته شده: «این آب شور چه قابلیت دارد که اوقات خود را در این باب صرف نمائیم. بجهنم. »
در نمره دوم که در ۱۵ محرم ۱۳۲۵ قمری منتشر شده؛ در عنوان روزنامه ( تصویر شیر و خورشید‌ایستاده ) اضافه شده و سرمقاله آن بعنوان: (زاری بریکسی وطن ) بامضای ( حاج بابا ) است. بعد از سر مقاله اشعاری بزبان ترکی چاپ شده و در صفحات ۴ و ۵ آن کاریکاتور گرگی که در گله افتاده و دو نفر‌ایستاده آن را تماشا می‌کنند رسم گردیده است. در زیر این کاریکاتور نوشته: آهای؛ ا‌های، ای
