سیف آزاد؛ همانقیم که در مقاله مذکور یاد‌آور شده مدتی در خارج ایران در برلین پایتخت آلمان توقف داشته و در آنجا به نشر مجلات صنایع آلمان و شرق و راهنمای بانوان و روزنامه‌های آزادی شرق و ایران نو مشغول بوده، تا اینکه بایران باز گشته و در سال ۱۳۱۱ به نشر روزنامه ایران باستان در طهران پرداخته است.
ایران باستان مدت سه سال یعنی تا آخر سال ۱۳۱۴ شمسی منتشر شده و از آن پس تعطیل گردیده است • وسیف آزاد مجدداً باروپا مسافرت نموده و پس از وقایع شهریور باز بایران مراجعت نموده تا در سال ١٣٢۶ دو مرتبه ایران باستان را تقر یا
شبیه بوضع سابق انتشار داده است در حین تنظیم این شرح ایران باستان چند ماهیست که منتشر نگردیده. نگارنده مجموعه نفیسی از ایران باستان از شماره اول تا شمار ۱۲ سال سوم مورخ ۲۲ شهریور ١٣١۴ شمسی در دست دارم. می‌توان ادعا کرد در بین جراید و مجلات فارسی مجموعه باین نفاست از حیث چاپ و تعدد گراور تا کنون پیدا نشده است چه بسا هر شماره از روزنامه مشتمل بر یکصد عکس از مناظر و آداب و رسوم ملل اروپائی و مخترعات مهم می‌باشد البته همانطور که قبلاً یاد‌آور شدیم بیشتر عکس‌ها مربوط باوضاع آلمان است.
مندرجات ایران باستان - مندرجات ایران باستان عبارت از یك قسمت شرحهائی است که زیر عکس‌ها نوشته شده و بقیه مطالب هم از دو قسمت ترجمه و مقالات مختلف تشکیل یافته است. ترجمه‌ها مربوط بتألیفات مؤلفین اروپائی و مترجمین آن‌ها ( وحید مازندرانی ) و غیره است و مقالات آن نیز اغلب بقلم اشخاص مختلف و مربوط بموضوع‌های اجتماعی، ورزشی و غیره می‌باشد. من جمله از رساله‌های منتشره در روزنامه ( سرگذشت بوك واشنگتن ) است که بقلم ( میرزا محمدخان بهادر ) تألیف شده و ( عشق در صحرا ) اثر عطاء الله شهاب پور، یوسف صفوی موسیقی در عهد ساسانی را نوشته است. دیگر از ترجمه‌های چاپ شده در روز نامه‌ها ( تاریخ یونان ) تألیف .ه.آ گربر، ترجمه هدایت الله حکیم الهی فریدنی است. از آثار تواستوی نیز خیلی در روزنامه‌تر جمه شده از قبیل آزادی در مدرسه که آنرا وحید مازندرانی ترجمه کرده است شقایق سیاه ترجمه حشمت الله عاملی از خصوصیات ایران باستان یکی این که برخلاف اغلب جراید و مجلات دارای مقاله ( افتتاحی ) نیست و از همان صفحه اول، ستون اول، ترجمه‌ها و مقالات دیگر آن چاپ شده است. در تمام شماره‌ها، پس از چاپ سرلوحه و خصوصیات ایران باستان در روی جلد و هم چنین پشت جلد عکسهای گوناگون طبع گردیده است. گاه گاهی چند شعر و یا قطعه هم در ایران
