شنبه ۱۹ شوال المکرم ۱۳۲۸ قمری مطابق ۲۷ اکتبر ۱۹۱۰ میلادی انتشار یا فته در شماره سوم سال دوم می‌نویسد: « یکماه از آخر سال اول و دو ماه از اول سال دوم روزنامه جبرا تأخیر افتاده است ۲۰ سال تأسیس روزنامه ( رجب ۱۳۲۷ ) در داخل اسم روزنامه ( ایران نو ) در تمام شماره‌ها قید شده و سایر خصوصیات روز نامه بدین قرار است: محل اداره: طهران. خیابان لاله‌زار نمره ۰۹ روز مامه همه روزه غیر از ایام تعطیل عمومی طبع و روز بعد منتشر می‌شود. قیمت اشتراك پایتخت سالیانه ۵ تومان. شش ماهه ٢۶ قران. سه ماهه ۱۳ قران و نیم. سایر ولایات سالیانه ۵۵ قران • شش ماهه ۳۰ قران، سه ماهه ١۶ قران. ممالك خارجه سالیانه هفت تومان و نیم. شش ماهه ۴ تومان برای مشتركین سالیانه یك جند كتاب مفید. جانا تقدیم خواهد شد. تك نمره در طهران چهار شاهی. در ولایات ۵ شاهی.
ایران نو با قطع بزرك بطور یومیه در مطبعه سرمی ( فاروس ) طبعع و توزیع و در عنوان روزنامه اینطور معرفی شده است: « روز نامه | بسمت ملی سیاسی، اجتماعی اقتصادی - ادبی - فنی - اخلاقی. از هرگونه مطالب سود‌مند سلان میراند. »
مندرجات ایران نو که در آن تاریخ یکی از بهترین ومفید‌تر بن جراید یومیه پایتخت بوده عبارت است از مقالات سیاسی که در باره اوضاع سیاسی و اجتماعی داخلی و خارجی بحث می‌شده و مخصوصاً از حوادث و اتفاقات داخلی و پایتخت بتفصیل گفتگو شده و نیز تلگرافات مربوط بوقایع خارجی و داخلی در روزنامه درج است. در هر شماره چند اعلان كوچك نیز چاپ شده و با ورقی روز نامه در سال اول رمان ( سلطنت لوی شانزدهم با شورش فرانسه تألیف الکساندر دوما ترجمه میرزا باقرخان تبریزی ) است. گاه گاهی تحت عنوان ( ادبیات ) از اشعار شعرای معاصر در باره موضوعات مختلف درستون‌های روزنامه دیده می‌شود. در مقاله روز بروز تند‌تر و شدید‌تر می‌گردیده و نویسندگان روزنامه مطالب خود را با کمال آزادی بخصوص درباره عملیات روسیه تزاری با بی‌پروایی تمام می‌نوشته‌اند. تندی مقالات ایران نو باعث شده که روزنامه چند بار از طرف دولت تو قیف گردد من جمله یکمرتبه در اوائل ماه شعبان ۱۳۲۹ قمری که مطابق سال دوم روزنامه بود. پس از نشر شماره ۱۰۲ برای مدت یكهفته بنا بتصویب هیئت دولت، توقیف می‌گردد و پس از یکهفته از توقیف خارج و شماره‌های ۱۰۳ و ١٠۴ آن با هم منتشر می شود. در باره این توقیف شرحی در خود روزنامه ذکر شده است که مفاد آن این است
