و روزنامه ادب را نیز ثانیاً انتشار داد ولی طولی نکشید که مجدداً از آن کناره گرفت و منزوی شده پس از اندکی یکباره تغییر وضع و لباس داده عمامه و عبا پوشید. » در نمره ۴۵٧ روزنامه اطلاع مورخ چهار شنبه هشتم ماه رجب المرجب ١٣١۶ قمری راجع بطلوع روزنامه ادب در تبریز اینطور نوشته شده است:
| تهنیت |
«در این هفته نمره اول روز نامه موسوم به ( ادب ) مصحوب پست دارالسلطنه تبریز باداره انطباعات ایران پرتو وصول افکند بشرف مطالعت آن نائل شدیم همانا این جریده فریده از نتایج دانش و افکار و نابح كلك سحار ادیب اریب و فاضل لبیب آقا میرزا صادق خان ادیب الممالك پیشخدمت حضور همایون از احفاد مرحوم مبرور قائم مقام است که صاحب فضل حسب و وارث علم و ادب است و یقین از کان جززر ناب و از عمان جز در خوشاب چیزی نزاید و برنیاید. این روزنامه منحصراً از علوم و معارف بحث و نگارش خواهد نمود‌امیدواریم آثار بدیعه و مطالب رفیعه از افکار آن جناب در صحایف این جریده بیادگار بماند و دانش طلبان از آن بهره‌مند گردند. » قطع نظر از آنچه دیگران راجع بعلو مقام نویسندگی و شاعر‌ی ادیب الممالك نوشته، تصور می‌رود همین چند سطر درباره فضائل و مناقب ادیب الممالك و روزنامه ادب کافی باشد همان قسم که در فوق اشاره کردیم ادیب از تبریز بمشهد عزیمت نمود و در رمضان ۱۳۱۷ به نشر روزنامه ادب در مشهد مقدس پرداخت. متأسفانه تاکنون به نمونه روزنامه ادب در تبریز دسترسی پیدا نکرده ولی درعوض مجموعه نفیسی از آن را که در خراسان و طهران منتشر شده در دست دارد و شرح زیر راجع باین دو قسمت از روی این مجموعه نقل می‌گردد:
روزنامه ادب در خراسان
اولین شماره روزنامه ادب در مشهد در روز چهارم ماه رمضان ۱۳۱۸ مطابق
