این برگ همسنجی شدهاست.
فصل سیزدهم
مناسبات دولت انگلیس با ایران در سالهای ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۶ میلادی
سر هنری ویلوک متجاوز از ده سال در ایران بسمت نمایندگی دولت انگلیس مقیم بود. توقف او از اواخر سال ۱۸۱۵ تا اواخر ۱۸۲۵ طول کشید. سیاست این ایام دولت انگلیس را در ایران باید سیاست بیاعتنائی نسبت بایران نام نهاد.[۱] چه در این تاریخ تقریباً انگلستان با ایران قطع علاقه نموده و در هندوستان، افغانستان و ممالک آسیای مرکزی مشغول بسط نفوذ سیاسی و استعماری بود. اگر چه در ایران نمایندهٔ سیاسی داشت ولی وظیفه او فقط مخالفت با اولیای امور ایران بود. البته این نماینده مختار اجرای وظیفه مینمود، منتهی اجرای وظیفه منفی و مخالف. اول کاریکه در زمان این وزیر مختار اتفاق افتاد اخراج صاحبمنصبان انگلیسی از قشون ایران بود. پیداست که در سایر امور سیاسی نیز نظر مخالف داشته و با آن دوستی
- ↑ پس از آنکه سر گور اوزلی معاهده گلستان را بین ایران و روس واسطه شد و از راه روسیه بانگلستان مراجعت کرد گزارشی بدولت انگلیس در باب ایران داد.
در آنجا میگوید:
«حال که خطر ناپلئون بر طرف شد و سرحدات هندوستان از تجاوز مصون ماند در اینصورت باید ملت ایران را گذاشت در همین توحش و بربریت باقی بمانند.»
۲۵۳