در همین تاریخ دولت انگلیس جواب یأسی بفرستاده فتحعلی‌شاه داده و اظهار می‌دارد معاهده انگلیس و ایران برای جلوگیری از خطر ناپلئون بوده نه از خطر روسیه ولی از طرف دیگر نهایت دوستی و یگانگی را با دولت روسیه دارد. در کاغذیکه وزیر امور خارجه انگلیس بوزیر امور خارجه فرانسه در همین سال مینویسد میگوید دولت انگلستان بدون مشورت امپراطور روسیه الکساندر اول برای صلح اروپا هیچ اقدام نمیتواند بکند.[۱] البته با بودن یک چنین اتحاد و صمیمیت بین پادشاه انگلستان و امپراطور روسیه و اطلاع انگلستان از آمد و رفت فرستادگان ناپلئون بدربار ایران ممکن نبود انگلیسها برای خاطر ایران با روسها ضدیت کنند ولو چنین معاهده و قرارداد محکم هم مانند معاهده کاپیتان جان ملکم با ایران در بین وجود داشته باشد.
کلنل رومیو در سال ۱۸۰۵ در طهران غفلتاً وفات نمود و بطوریکه در کتاب مأموریت جنرال گاردان مینویسد: -
«مرگ او را مردم در طهران بدروغ یا راست به تحرکات و جنایات سیاسی منتسب نمودند. دربار ایران از این پیش‌آمد غمگین گردید و نعش او را با احترامات حرکت داده در قبر کوچکی نزدیک حصار تهران در دویست قدمی دروازه حضرت عبدالعظیم و جنوب شهر بخاک سپردند.»[۲]
- ↑ تاریخ ناپلئون تألیف بورین (Bourrine)
- ↑ مأموریت ژنرال گاردان در ایران (صفحه ۱۱)
