بیش نیز جداً عمل نشد ، مخاطرات عظیمی که افراطیون در این امر تصور میکردند بهیچ روی پیش نیامد و در دورهٔ دیکتاتوری هم این حرفها از میان رفت، حتی مطبوعات و همه چیز!.... و بالاخره معلوم شد عبارت «نوبهار» که گفت:
«باید این آزادی که بما داده شده قدر دانسته و بقدر لزوم از آن استفاده نمود و زیاده بر گنجایش و وسعت حوصلهٔ محیط از آن ننوشید والا حال تخمه ودلدرد عارض شده طبیب، ما را بپرهیز و امساک کلی امر خواهد کرد.... الی آخر ـ درست بموقع بوده است، زیر این پیش‌بینی بعد از دو سال بوقوع انجامید و شیر سوادکوه همه را امر به‌پرهیز بیست ساله فرمود، طباطبائی بعد از سفارت ترکیه بیکار ماند ـ سلیمان میرزا بعداز آنکه بوزارت معارف پهلوی نایل گردید خانه‌نشین شد ـ مدرس تبعید و حبس گردید و سران آزادی هر کدام ببلیتی مبتلا شدند و دیگران هم بآتش هرج‌ومرج و افراط‌کاری و سفاهت جمعی دیگر سوختند!..
☆ ☆ ☆
بالاخره قانون موقت «هیئت منصفین» روز شنبه ۱۰ قوس ۱۳۰۱ در مجلس شورای ملی در چهار ماده بتصویب رسید، ولی باین قانون تا امروز عمل نشده است و هنوز هم تکلیف دولت با مطبوعات مثل بیست سال پیش نامعلومست!
۴۶- کارهای مجلس و سقوط قوام
بودجهٔ مملکتی از جمله کارهای عمده که در مجلس چهارم صورت گرفت بودجه‌بندی کشور بود، و چنانکه اشاره کردیم در حکومت قوام‌السلطنه باهتمام خود او و وزیر مالیه «دکتر مصدق‌السلطنه» و با زحمات زیاد کمیسیون بودجه یک قسم چهاردیواری‌هائی از روی تخمین و از روی صورت عایدات چندساله تدارک شد.
روزنامهٔ نوبهار شمارهٔ ۲ بتاریخ ۹ میزان ۱۳۰۱ چنین مینویسد:
(صفحه ۳۰ زیر عنوان کارهای مجلس)
«اولین مهمی که وکلای اکثریت در مجلس در نظر داشتند اصلاح و تعدیل بودجهٔ مملکتی و توافق ارقام جمع با ارقام خرج بود، و با دادوفریادهائی که در این باب از نظر مخالفت اقلیت با شخص وزیر مالیه و با صورت جمع مملکت که از روی
