از عجایب اتفاقات آنست که بعد از ربودن علی کمال و قتل او که بدست رجاله در انقره صورت گرفته بود و پس از سفارت رأفت‌پاشا و اعلام انحلال دولت عثمانی و تشکیل دولتی زیر نظر مجلس کبیر ملی در انقره، بجای آنکه از طرف قوای لشکری بریتانیا و زره‌پوشها و ناوگان آندولت جنب و جوشی بعمل آید، بخلاف انتظار خونسردی کامل بظهور پیوست و حتی کشتیهای جنگی انگلیس هم سر توپها را بر گردانیدند و تشریف بردند!
در اینوقت بود که پیروزی غازی کمال پاشا بحد کمال رسید، خلیفه «سلطان محمد» هم باروپا فرار کرد و عبدالمجید دوم را بمقام خلافت خشک چنانکه دیدیم در ۱۳۴۱ قمری هجری بر گزیدند، و جمهوریت ترک بریاست مصطفی کمال در ربیع‌الاول مطابق عقرب ۱۳۰۲ شمسی و نوامبر ۱۹۲۳ مقارن ختم مجلس چهارم و عزیمت احمدشاه باروپا اعلام گردید.
خلیفه بیچاره چندماهی خودداری کرد اما چون الغای خلافت عثمانی مقدر گردیده بود منع قضای مقدر ممکن نمیشد، در تاریخ (ع۱-۱۳۴۱)از طرف مجلس ملی قانون لغو اختیارات سلطان وضع شده بود اکنون هم از طرف مجلس کبیر ملی(۴ مارس ۱۹۲۳ = ۱۵ رجب ۱۳۴۱) قانونی وضع شد که «هر کس با خاندان آل عثمان خویشاوندی دارد محکوم بخروج از خاک ترک میباشد!»
پیداست که با یرلیغی چنین بلیغ دیگر برای اقامت خلیفه در دارالخلافهٔ اسلامبول معنی ومفادی موجود نبود، این بود که از طرف دولت انقره بخلیفه عبدالمجید امر شد که از مملکت خارج شود و تمام دامادان و خاندان خلافت یکباره از ترکیه رخت بربستند و خلافت آل عثمان از میان رفت و امپراطوری عثمانی به جمهوری ترک تبدیل یافت!
تمام شد جلد اول تاریخ انقراض قاجاریه و بعد ازو جلد دوم است.
